Kopiëren en plakken of kopiëren en plakken?

"Zemmour: un copié-collé de Trump" (Zemmour: een kopie en plaksel van Trump) was de kop op BFMTV eind november 2021.

Een vreemde manier van schrijven of een grammaticale fout voor sommigen, onveranderlijk voor anderen. Kunnen we voltooid deelwoorden overeenstemmen of er meervoud van maken? Moet de uitdrukking onveranderlijk blijven? Geen overeenkomst, noch in geslacht, noch in aantal, maar in de infinitief! Hoe kunnen alle lezers het met elkaar eens zijn? Wat is er echt aan de hand?

Wat is kopiëren en plakken van Trump? Heeft Trump Zemmour gekopieerd en geplakt of is het andersom? Heeft Zemmour Trump gekopieerd en geplakt? Heeft Zemmour Trump gekopieerd en geplakt?

Als we bij de oorspronkelijke bedoeling van de auteur van het artikel blijven, kunnen we ons voorstellen dat het Zemmour was die Trump observeerde en toen besloot om hem te kopiëren en plakken... een strategie om de presidentsverkiezingen te winnen?

Een proces zonder regels?

Nominalisatie (of substantivatie) is het proces van het vormen van een zelfstandig naamwoord uit een werkwoord. Bijna alle werkwoorden kunnen worden gesubstantieerd! Over het algemeen wordt er een achtervoegsel toegevoegd aan de stam van het werkwoord, maar het is moeilijk om een vaste regel op dit gebied te vinden, dus we moeten ons snel wenden tot het onderzoekswerk van een aantal academici die gespecialiseerd zijn in taalkunde om te proberen een duidelijker beeld te krijgen (zie in het bijzonder het werk van Delphine Tribout en haar proefschrift over Conversie van zelfstandig naamwoord naar werkwoord en van werkwoord naar zelfstandig naamwoord in het Frans).

Toch kunnen we proberen om zonder risico te onderbouwen door rekening te houden met de procedures die vaak in het Frans worden gebruikt. Neem bijvoorbeeld de gevallen waarin achtervoegsels zoals -age, -ement, -tion, -ure, -sion, -ence, -ance, -ie, -ise, -tude, -esse, -erie, -eur, -rie, -isme, -iste of -é (un indigné!) of -ée worden toegevoegd. Zo kan aankomst, een nominalisatie van het werkwoord aankomen, zowel de actie van aankomen als de plaats waar men aankomt aanduiden.

Ten slotte moet worden opgemerkt dat er gevallen zijn waarin nominalisatie voorkomt zonder toevoeging van een achtervoegsel (zoals dire, rire, souper, sourire, dîner) of zelfs door eliminatie van de werkwoordelijke uitgang (finir, substantivized als fin).

Van de uitdrukking copier-coller kunnen we ons voorstellen: copiage-collage, copiement-collement, copiation-collation, copiure-collure, [...], copitude-collitude, copisme-collisme, copience-collence, copie-collie enzovoort. Of heel eenvoudig, copy-paste!

Nominalisatie, een ware keuken van voltooid deelwoordwoorden.

In de keuken vinden we een heleboel zelfstandige naamwoorden die gevormd zijn uit voltooid deelwoorden: une entrée, une gelée, un écrasé, un velouté, un râpé, un émincé, un mijoté, un salé, en zelfs un raté voor slechte koks! Als u geïnteresseerd bent in dit onderwerp, kijk dan eens naar het artikel van Bernard Mirgain getiteld Onderbouwing van voltooid deelwoorden en gastronomische woordenschat. Het is veel gemakkelijker te verteren dan de regel voor het overeenstemmen van voltooid deelwoorden...

Zemmour, de kopieer-en-plak-kandidaat van Trump?

Heeft Trump een sneltoets gebruikt om een Franse versie van zijn kloon te maken? Als we geen twijfels hadden over de interesse van Frankrijk in de verkiezing van Trump, mogen we dan wel vraagtekens zetten bij de interesse van Trump in de presidentsverkiezingen van 2022 of bij kandidaat Zemmour...

Laten we wedden dat het Zemmour is die geïnspireerd is door Trump en hem kopieert om hem beter te kunnen plakken!

Wat de orthografische vorm van de nominalisatie van kopiëren en plakken ook is, het proces is bedoeld om ofwel het proces zelf ofwel het geproduceerde resultaat aan te duiden.

Als het om het proces gaat, dan is het de actie van Zemmour die we aan de kaak willen stellen. Als het om het resultaat gaat, dan is het de kopie van Trump die het resultaat is van de actie van Zemmour, geen twijfel mogelijk.

Laten we ten slotte waken voor een culturele Brexit... Als we teruggaan naar de oorsprong van de uitdrukking, copy-paste in het Engels, moeten we dan niet denken aan het vasthouden aan het Engels door gewoon kopiëren en plakken als een uitstekende vertaling van deze infinitief? De term copy-paste verscheen bijna tegelijkertijd met de IBM PC. te oordelen naar de verschijning ervan in de literatuur.

Meer informatie schrijftips op de cvsansfaute.fr blog

PS aan alle Nicolas: als u dit artikel zo goed vindt dat u het plagieert omdat u een fervent promotor van de Franse taal bent, vergeet dan niet uw bronnen te citeren. Bedankt, Nicolas!